نتایج ارزیابی جمعیت در دانشگاه ملی سئول در کره
اقدامات فوری قبل از بحران 2038 را آماده کنید
از سال 2038 بیش از 200000 نفر هر ساله در حال کاهش هستند
اولین جمعیت کل در سال 2059 کمتر از 40 میلیون نفر بود
29.73 میلیون در 2076 ، 17.4 میلیون در 2100

بوسان ، شهر دوم ، به شدت سقوط کرد
13،520 نفر از جمعیت خروجی در سال 2019 به منطقه پایتخت رسیده اند.
جوانان و میانسالی که در نقطه تلاقی اقتصاد و جامعه قرار دارند ، رو به زوال است
جمعیت 30 تا 49 ساله ، زیر 800000 نفر تا سال 2030

حقوق دولت / سیاسی ، تلاش برای یافتن یک چرخش در کاهش جمعیت
سومین TF سیاست جمعیت در پایان این ماه در حال اجرا است
کارشناس “در منطقه اداری موجود ،
بخش احیای محلی نیز باید برای یکپارچه سازی سیاست ایجاد شود. “

“در سال 2038 ، جمعیت (حدود 210،000 نفر) در چونگوسی شروع به کاهش کرد ، و در سال 2100 کل جمعیت به حدود 17.4 میلیون نفر کاهش یافت.”

نتایج تکان دهنده ارزیابی جمعیت کره که توسط مرکز تحقیقات سیاست جمعیت در دانشگاه ملی سئول پیش بینی شده است ، می تواند به صورت زیر خلاصه شود. اگر تدابیری برای جلوگیری از زاد و ولد اندک اتخاذ نشود ، از 17 سال بعد جمعیت به طرز چشمگیری کاهش می یابد و کره کره بعد از 80 سال به حدود یک سوم وضعیت فعلی کاهش می یابد. در مقابل چنین کاهش جمعیتی ، در جامعه ما بیماری مزمن وجود دارد که “انقراض محلی” نام دارد. در واقع ، انتظار می رود حتی شهر دوم ، بوسان ، در دهه های 1930 و 1940 کاهش جمعیت را تجربه کند و بیشتر مناطق ، به استثنای کلانشهرها ، دچار بحران می شوند. کارشناسان خاطرنشان می کنند که 2038 “خط ماژینوت” است که از بحران جلوگیری می کند و اقدامات فوری برای نجات استانها باید فوری آماده شود.

“تقویم کاهش جمعیت ، پیش بینی را کاهش می دهد”

طبق “تقویم کاهش جمعیت” که از مرکز تحقیقات سیاست جمعیت در دانشگاه ملی سئول (از این پس “مرکز”) در تاریخ سی و یکم گرفته شده ، پیش بینی می شود که جمعیت کره به تدریج کاهش یابد ، اما کاهش قابل توجهی از 2038

اول ، در هشت سال از آن تا 2029 ، کل جمعیت (بر اساس کره ای ها) پیش بینی می شود 465،000 نفر از 49،997،000 به 49،532،000 کاهش یابد. اگرچه جمعیت اندکی در حال کاهش است ، اما مرکز تحلیل می کند که این دوره ای است که شهرهای استانی در آن قرار دارند انتظار می رود عملکردی بهتر از حد انتظار داشته باشد. این روند ادامه داشت تا جایی که کاهش سالانه 2037 به 200000 نفر رسید. در آن زمان ، جمعیت 48326000 نفر بود. این در حدود 1.6 میلیون نفر نسبت به زمان کنونی کاهش دارد.

پیش بینی می شود که این بحران در سال 2038 به واقعیت تبدیل شود. این به این دلیل است که برای اولین بار ، کاهش سالانه جمعیت بیش از 200000 نفر است. فقط در مدت 17 سال ، هر ساله جمعیت شهرهای کوچک و متوسط ​​مانند چونگجو از بین می رود. با افزایش نرخ کاهش جمعیت ، واحدهای شهری که در حال ناپدید شدن هستند نیز افزایش می یابد. در سال 2043 ، جمعیت چونگ کینگ (290،000) و در سال 2049 جمعیت معادل Gumi (407،000) کاهش می یابد. بعلاوه ، جمعیت Gimhae-si (567،000) در سال 2058 ناپدید شد و کل جمعیت کره برای اولین بار در سال بعد به کمتر از 40 میلیون نفر کاهش یافت. طی 38 سال 10 میلیون کاهش می یابد.

روند نزولی حتی تندتر می شود. در سال 2068 ، جمعیت گانگسئو گو ، سئول (58771 نفر) کاهش یافت و روند نزولی به سطح غیرقابل کنترلی رسید و سپس کل جمعیت کره در سال 2076 به 29 میلیون و 738 هزار نفر کاهش یافت. در سال 2059 ، جمعیت به کمتر از 40 میلیون نفر کاهش یافت و پس از آن فقط در مدت 17 سال جمعیت به کمتر از 30 میلیون نفر کاهش می یابد. پس از آن ، در سال 2095 ، پس از سقوط خط 20 میلیون نفر به 19 میلیون و 729 هزار نفر ، در سال 2095 ، كل جمعیت كره به 17 میلیون و 482 هزار نفر رسید. این مرکز تأکید کرد که “باید قبل از آغاز بحران در سال 2038 آماده شود.”

بوسان به دلیل خروج جمعیت سقوط می کند

این کاهش تکان دهنده جمعیت با شیب بیشتری پیش می رود و یک حلقه معیوب “تخلیه حومه” را تشکیل می دهد. با تمرکز مناسب ترین مشاغل و مدارس در کلانشهرها ، با ادامه مهاجرت به سئول ، اینچئون و گیونگی ، شهرهای محلی در حال کاهش هستند و کسانی که در کلانشهرها زندگی می کنند به دلیل استرس ناشی از افزایش قیمت مسکن و بار خصوصی ، زایمان را ترک می کنند. خرج کردن. دفتر مرکزی بانک کره Daejeon Chungnam (مدیر کیم کیونگ گیونگ) پایین بودن میزان زاد و ولد و تمرکز جوانان در کلانشهرها را هم دلیل کاهش جمعیت و هم نابودی محلی عنوان کرد.

شهر دوم ، بوسان ، مکانی است که پدیده ناپدید شدن منطقه را به وضوح نشان می دهد. براساس این مرکز ، تعداد افرادی که از بوسان به سئول ، اینچئون و گیونگی در سال 2015 می روند فقط 4155 نفر بوده است ، اما در سال 2016 با بیش از 3000 نفر افزایش به 7،566 نفر رسیده است ، سپس به 12،240 نفر در سال 2018 و به 13،520 نفر در سال 2019 رسیده است. ادامه داد. در پنج سال گذشته ، تعداد افرادی که توسط بوسان در منطقه پایتخت رها شده اند بیش از سه برابر شده است.

شایان ذکر است که جمعیت افراد جوان و میانسال در بوسان که در سن کار هستند ، به سرعت در حال کاهش است. طبق پیش بینی مرکز آمار ، انتظار می رود جمعیت 30 تا 49 ساله بوسان از 897،000 در سال 2021 به 854،000 در سال 2024 کاهش یابد. با ادامه این روند ، انتظار می رود که سرانجام تا سال 2030 به زیر 800000 تا 794،000 نفر برسد. جمعیت در دهه های 1930 و 1940 ، که می توان گفت ستون فقرات اقتصاد است و جامعه بوسان فقط در طی 10 سال بیش از 100000 کاهش یافته است .

“” شما باید چربی را پس انداز کنید “… دولت و سیاست مستقیم

دولت در حالی که آتش گرفته است ، “سومین کارگروه سیاست جمعیت (TF)” را اواخر این ماه هدایت خواهد کرد. TF ، متشکل از معاون اول وزیر تجهیزات و وزارتخانه های سطح اول مرتبط ، قصد دارد به طور خاص به جمعیت فعال اقتصادی و ناپدید شدن مناطق پاسخ دهد. وزارت ادار عمومی و امنیت اخیراً با راه اندازی طرحی برای یک سرویس تحقیقاتی تحقیقاتی ، مانند یک طرح جامع انقراض محلی ، پاسخ کامل را آغاز کرده است.

محافل سیاسی همچنین در تلاشند تا با توقف ناپدید شدن مناطق محلی ، روند کاهش جمعیت را معکوس کنند. این همچنین بخشی از تلاش است که TF حزب دموکراتیک برای ناپدید شدن محلی در سیزدهم جلسه مشترکی را با چهار کمیسیون مستقیم رئیس جمهور در امور ملی برگزار کرد. کیم سونگ هی ، محقق افتخاری پژوهشگاه ملی تحقیقات سرزمینی ، که در این کنفرانس حضور داشت ، گفت: “همچنین لازم است که با تغییر در نحوه نزدیک شدن به بحران ناپدید شدن منطقه محلی ، که با اداری نزدیکتر شد ، تأثیرات خود را بهبود بخشیم. واحد ، به واحد فضای زندگی. “

نماینده سونگ جه هو ، که پاسخ محلی نسبت به ناپدید شدن را رهبری می کند ، گفت: “نهادهای عمومی نیاز به جابجایی دارند ، اما اکنون ما باید یک” واحد احیای محلی “ایجاد کنیم تا استان را نجات دهد و همه سیاست های پراکنده وزارتخانه ها این می تواند جایگزینی برای خلاص شدن از اصطلاح باشد و استفاده از بخشی از مالیات به عنوان صندوق توسعه منطقه ای “

هرچه از کلانشهر دورتر شود ، جمعیت بیشتر می شود … فوراً یک ترفند پیدا کنید

هر چه بیشتر در استان ها نزول یابد ، جمعیت بیشتر می شود. در Jeollanam-do و Gyeongsangnam-do و همچنین در جزیره ججو که هجوم زیادی از جوانان دارد ، نگرانی ها در مورد کاهش جمعیت در سن کار به دلیل کاهش سطح باروری وجود دارد. کارشناسان تأکید می کنند که دولت باید به دنبال مزایای قوی تر مانند معافیت های مالیاتی باشد تا شرکت ها و م institutionsسسات آموزشی متمرکز در کلان شهرها در مناطق محلی توزیع شوند.

طبق تجزیه و تحلیل مرکز تحقیقات سیاست جمعیت در دانشگاه ملی سئول در سی و یکم ، جمعیت Gyeongsangnam-do ، که در سطح 3.35 میلیون نفر در سال 2020 بود ، همچنان رو به کاهش است.

دلیل اصلی پایین بودن درجه باروری است. به ویژه ، انتظار می رود که این پدیده تسریع شود ، زیرا خالص خروج جمعیت زنان 25-35 ساله در گیونگنام قابل توجه است. این مرکز پیش بینی کرده است که تعداد نوزادان 0 تا 5 سال از 140،000 در سال 2020 تا 9040 به 90،000 خواهد رسید که منجر به کمبود جوانان در آینده می شود.

پیش بینی می شود حتی جولانام دو ، که از نرخ باروری بالاتری نسبت به میانگین کشوری برخوردار است ، در 20 سال از 1.8 میلیون در سال 2020 به 1.5 میلیون نفر کاهش یابد. به طور خاص ، احتمال زیادی وجود دارد که “پیر شدن” به دلیل کاهش نرخ ازدواج و رفتن جوانان به عنوان یک مشکل در جامعه ظاهر شود. در سال 2040 ، تعداد افراد 65 سال به بالا به 45 درصد از کل جمعیت افزایش می یابد ، در حالی که جوانان بین 20 تا 30 سال به 170 هزار نفر کاهش می یابد ، که نیمه فعلی است و تنها 10 درصد از کل تعداد را نشان می دهد.

اگرچه جزیره ججو یک منطقه است ، اما به دلیل محیط طبیعی ، جوانان خسته از زندگی شهری به طور داوطلبانه مهاجرت می کنند و رشد غیرمعمول جمعیت تا سال 2047 پیش بینی می شود. حتی در جزیره ججو ، جمعیت سن کار 20 تا 20 سال کاهش می یابد 50 سال. از 400،000 تا 360،000 تا 2050. به این دلیل که سرعت رشد جمعیت بزرگسالان سریعتر از نرخ رشد موالید است. اگر سهم جمعیت شاغل به دلیل عدم هجوم مداوم جمعیت جوانان کاهش یابد ، در نهایت منجر به کاهش جمعیت می شود.

کارشناسان می گویند هیچ کاری برای احضار مردم در حومه از “کار” م moreثرتر نیست. با این حال ، باید “به علاوه فاکتور” مثبت کافی وجود داشته باشد تا شما آماده تغییر خانه خود باشید.

کانگ بو یانگ ، رئیس بیمارستان اندونگ انجمن ملی انجمن مردمی استان ها ، گفت: “اگر رفتن به استانها برای مردم سود بیشتری دارد ، چرا که نه؟ آنها می گویند که به پزشکان جوان حقوق بالایی پرداخت می کنند و حاضر به مراجعه نیستند و می گویند حتی اگر آنها را به استانها فراخوانند ، هزینه خانه آنها در سئول بیشتر است. این برابری و عدالت واقعی است. “

رئیس جمهور جئونام هیانگو چوی کیونگ-گوانگ جو نیز گفت که “مشکل تغذیه و زندگی” و “نگرانی در مورد آموزش” از دلایل اصلی ناپدید شدن استان است. رئیس جمهور چوی گفت: “تنها راه حل تمرکز زدایی از امکانات تجاری و جسورانه است. به طور خاص ، اگر شرکتی حرکت کند ، منجر به جابجایی اعضای خانواده یک باره می شود. “برای این منظور ، دولت باید مشوق هایی مانند کاهش مالیات بر ارث و تأمین یک سایت بزرگ را در صورت انتقال شرکت به یک منطقه محلی فراهم کند.

گزارشگران هکیونگ لی ، هیونگ چانگ چوی ، جینه سدیم [email protected]

[ⓒ 세계일보 & Segye.com, 무단전재 및 재배포 금지]