“چرخ خیاطی صنعتی” آخرین کلمه نمایندگی است که باعث بحث و جدال در دنیای سیاسی شده است. کیم هونگ شین ، نماینده سابق حزب BNP در ماه مه 1998 ، زمانی که انتخابات محلی قریب الوقوع بود ، گفت: “رئیس جمهور کیم دا جونگ ایده خوبی برای تقلب دارد. “اگر شما توسط پادشاه یوملا کشیده شوید ، دیگر وقت ندارید که آن را با سوزن باز کنید ، بنابراین شما باید یک چرخ خیاطی صنعتی را در دهان خود قرار دهید.”: “از حد انتقاد سیاسی فراتر بروید.”

در سیاست کره ، با غلبه بر خصومت و نفرت به جای همزیستی و سود ، بن بست تعرض شخصی وسوسه ای است که سیاستمداران نمی توانند به راحتی در برابر آن مقاومت کنند. این به این دلیل است که چیزهای زیادی برای بسیج پایگاه پشتیبانی وجود ندارد. عبارات بسیار تحریک کننده در حمله به رئیس جمهور که توسط اردوگاه دشمن مستقیماً انجام می شود ، بسیج می شوند. در زمان دولت روح مو هیون ، رئیس سیاست BNP رئیس جمهور روح را به “دو سر بودن” مقایسه کرد. در نمایش اقتصاد تناسخ ، رئیس جمهور رو به دلیل بسیج کلماتی که برای شخصیت تحقیرآمیز بودند مانند نوگاری و یوکسیل هالنوم مورد انتقاد قرار گرفت. در زمان دولت لی میونگ باک ، قانونگذاران دموکرات رئیس جمهور لی را “جنجالی” خواندند. در زمان دولت پارک گئون هی ، سخنگوی دموکرات به رئیس جمهور پارک برگشت و سر و صدایی برای “gwi-tae (شخصی که نباید به دنیا بیاید)” ایجاد کرد.

چرخ خیاطی های صنعتی ، که قرار دادن آنها در دهان نیز ناراحت کننده بود ، 20 سال بعد دوباره در سیاست ظاهر شدند. هنگامی که رئیس جمهور مون جائه این در یک کنفرانس مطبوعاتی سال نو موضع منفی در مورد بخشش رئیس جمهور سابق ارائه داد ، هو یانگ ژو ، نماینده نیروهای ملی ، گفت: “اگر شغل خود را تغییر دهید ، ممکن است مجاز به بخشش شوید. رئیس جمهور مون همچنین گفت که می تواند پس از ترک دفتر به زندان برود. کیم کیون هوپ ، نماینده حزب دموکرات ، که علیه آن مبارزه کرد ، به دلیل “ارسال چرخ خیاطی صنعتی به عنوان هدیه” مورد ستایش قرار گرفت. سخنگوی جو نای در آن زمان گفت: “اگر من دستگاه را می فرستم ، به خوبی از آن استفاده خواهم کرد. “هر دو نماینده مجلس ، که انتقام سیاسی را ارائه دادند و سخنان ناخوشایندی را بر زبان آوردند ، رقت انگیز هستند.

از نظر شما ، سیاست یک زبان است. سخنان یک سیاستمدار نه تنها برای فرد ، بلکه برای سطح فرهنگ سیاسی نیز معیار است. اگر زبان سیاسی اینقدر زشت و ساده اندیشانه باشد ، نمی توان انتظار یک سیاست پیشرفته را داشت. سیاست کره در شفافیت بودجه های سیاسی و پراکندگی قدرت کم کم در حال بهبود است. با این حال ، مناطقی وجود دارد که به ندرت بهبود می یابند و نسبتاً عقب می روند. این یک زبان سیاسی است که در آن آخرین کلمات غالب هستند.

نویسنده تحریریه Park Chang-eok

[ⓒ 세계일보 & Segye.com, 무단전재 및 재배포 금지]