جو بایدن به عنوان چهل و چهارمین رئیس جمهور ایالات متحده افتتاح شد. ایالات متحده با هدایت کاپیتان بایدن راهی جدید را در پیش گرفت و ایالات متحده را که طی چهار سال گذشته بسیار صحبت و گفتگو کرده بود ، پشت سر گذاشت. با این حال ، سرزمینی که رئیس جمهور جدید در آن قرار دارد به معنای واقعی یک میدان مین است. از یک سو ، یک بحران زندگی بی سابقه وجود دارد ، با مرگ انباشته کرونا 19 بیش از 200000 ، و از سوی دیگر ، نظم بین المللی لیبرال ، که پس از جنگ جهانی دوم نسبتاً موفقیت آمیز بود ، دچار صدمات مختلف مرگبار شد. کشورهای خارج شده استراتژی بقای خود را انتخاب می کنند. در راس آن اعتبار بین المللی ایالات متحده قرار دارد که پیشینیان آن به راحتی فراموش می شوند و نمی دانند چگونه ردیابی کنند. سرانجام ، تقسیم جامعه در ایالات متحده در تمام معیارها ، از جمله نژاد ، منطقه ، نسل و ثروتمندان ، خاکستر پاشیده در تمام این جاده های خاردار پراکنده است. سرزنش برخی از بخشهای راست افراطی موسوم به کورانون و سه درصد ، به ویژه آخرین تصمیم در زمینه مین ، خیلی فوری به نظر می رسد.

مقدمه خیلی تاریک بود. به هر حال جو بایدن کیست؟ وی در سن 29 سالگی ، پنجمین سناتور منتخب جوان در تاریخ ایالات متحده است و به عنوان یکی از چهره های اصلی دیپلماسی ایالات متحده مورد احترام است ، به مدت 36 سال به عنوان سناتور و بیش از 20 سال به عنوان رئیس کمیته روابط خارجی سنا فعالیت می کند. در دولت اوباما ، وی یکی از بهترین کارشناسان دیپلماتیک در جهان است که توسط معاون رئیس جمهور شناخته شده است ، که به ندرت با قدرت تقریباً کامل در امور خارجی شرکت می کند. بلافاصله پس از روز انتخابات ، در 3 نوامبر سال گذشته ، وی توانایی ذخیره انرژی سیاسی را در تخصص خود نشان داد و “قدرت دیپلماسی” ، “بازگشت به توافق نامه آب و هوای پاریس” ، “ایالات متحده بازگشت” و غیره را به او اطلاع داد. . همانطور که از برنامه تهیه 2000 تریلیون بوی بد دیگر از پول ما تحت عنوان “طرح نجات آمریکا” مشاهده می شود ، ما به خوبی می دانیم که برای ترمیم قلب آمریکایی ها و در مراحل پیگیری چنین مواردی نیاز فوری وجود دارد که استراتژی تأمین قدرت سیاسی را با کاهش شکاف بین ظرفیت دیپلماتیک سنتی کره و سیاست داخلی برجسته می کند.

بسیاری از کارشناسان آمریکایی در داخل و خارج این حرف را می زنند. “ترامپیسم جایی را که ترامپ ترک کرده پر می کند.” بیایید به یک مثال ساده نگاه کنیم. در 26 اکتبر سال گذشته ، درست قبل از انتخابات ریاست جمهوری ، سنای ایالات متحده دستور کار نامزد دیوان عالی کشور ایمی کانی بارت را تصویب کرد و نتیجه رای گیری در آن زمان “52 به 48” بود. همه 47 سناتور دموکرات اشغال کننده سنا رأی منفی دادند و از آنجا که روند فعلی تصویب عدالت فدرال در سال 1869 آغاز شد ، به عنوان اولین دادگستری عالی ثبت شد که هیچ رأیی از مخالفان دریافت نکرد. همه برنامه های سیاست آمریکا به موضوع نزاع سیاسی تبدیل شده اند و فضایل سازش و میانجیگری واقعیت دشواری را نشان می دهد. علاوه بر این ، انتظار می رود در سال جاری پول نجومی در ایالات متحده آزاد شود. با توجه به اینکه پول آزادشده مستقیماً با تورم ارتباط نخواهد داشت و به ماندگاری اقتصاد ایالات متحده تبدیل خواهد شد ، این یک کار عظیم نیست. نمی تواند اگر فقط نابرابری ثروت در نتیجه ارتقا بسته محرک بدتر شود ، بایدن ممکن است با یک صخره واقعاً غیر قابل تحمل روبرو شود.

رئیس جمهور روزولت که در 8 نوامبر 1932 انتخاب شد ، مجبور بود مدت زیادی منتظر مراسم تحلیف باشد که قرار است در 4 مارس سال آینده برگزار شود. روزولت که می خواست هر چه زودتر از رکود بزرگ کابوس مانند خارج شود ، در این مدت با بسیاری از کارشناسان ملاقات کرد تا برنامه های ملموس و غنی از محتوا را تهیه کند ، که این در پس زمینه معروف 100 روز اول است. پس از روی کار آمدن روزولت ، او تاریخ تحلیف خود را به ژانویه تغییر داد. حتی رئیس جمهور بایدن که یک نتیجه کابوس مانند انتخابات را متحمل شد ، احساس می کند که دوره گذار به طور غیرمعمولی طولانی است ، حتی اگر تا صدمین سال نباشد. بایدن ، یک دیپلمات باتجربه و با تجربه زیاد ، در آستانه گشودن درب بزرگ “زمان آمریکایی” جدید است. این لحظه ای است که سرنوشت ایالات متحده که در چهار سال گذشته بسیار عجیب به نظر می رسد ، بار دیگر در حال آزمایش است.

استاد پارک In-Hwi ، دانشکده تحصیلات تکمیلی مطالعات بین الملل ، دانشگاه سیاست بین المللی Ewha Womans

[ⓒ 세계일보 & Segye.com, 무단전재 및 재배포 금지]