سال گذشته آنقدر افتضاح بود که می خواستم آن را کاملاً از ذهنم پاک کنم. این فقط به دلیل تاج نیست. برای تقریباً چهار سال ، دولت ایالتی از یک ایده فوق قانون اساسی که جدایی قوا را نادیده می گرفت ، ادامه یافت و به ویژه سال گذشته ، جنگ ضد دموکراتیک به نام قرنطینه متوقف نشد. نتیجه این امر تجزیه معیشت مردم و تضعیف پایگاه ملی است. از آنجا که محدودیت های رژیم فعال فاش شده است ، دیگر هیچ انتظاری نیست ، بنابراین آیا نباید مضمون ملی به “یک نقطه عطف بزرگ در کار ملی” تبدیل شود؟

تحت رژیم ماه ، که طرفدار اصلاحات بود ، دموکراسی مستقر شد ، اقتصاد جوان شد ، جامعه عادلانه برقرار شد و صلح در شبه جزیره کره انتظار می رفت. با این حال ، هیچ یک از آنها مانند افزایش حداقل دستمزد ، ایجاد شغل ، 52 ساعت کار و روابط بین کره ای موفق نبودند و عوارض جانبی آن جدی بود. او 24 بار اقدامات متقابل ریخت و گفت فقط هزینه خانه را می پردازد ، اما نتیجه این امر تحول در املاک و مستغلات بود. با این وجود ، رئیس جمهور مون جه این در اواخر سال گذشته گفت ، “کره در مسیر درست حرکت می کند و به سرعت در حال توسعه است.” اگر چنین است ، آیا کره مدرن “کشوری که او هرگز تجربه نکرده” که تصور می کند خلق کرده است؟

علی رغم پیروزی عظیم 4:15 در انتخابات عمومی در جریان بحران کرونر ، نیروهای حاکم به جای انعکاس فروتنانه و از سرگیری شکست ها و آزمایش ها و خطاها تاکنون ، توجیه خود و تسویه حساب را تسریع کرده اند. حتی در بدترین بحران کرونر و سقوط معیشت مردم ، علاقه آنها “اصلاح دادسرا” بود ، اما این تنها بهانه ای برای تصدی و اخراج دادستان ارشد رسیدگی کننده به فساد در رژیم بود. علاوه بر این ، ایجاد یک آژانس دفاع هوایی با از بین بردن عملکرد دادسرا ، آخرین سنگر حاکمیت قانون را از بین می برد. رئیس جمهور مون با وجود اتهامات به عقب نشینی دموکراسی ، گفت که “یک لحظه تاریخی برای گشودن فصل جدیدی از دموکراسی در کره است.”

در همان زمان ، حزب حاکم قوانینی ضد دموکراتیک و ضد بازار مانند قانون مجازاتهای تحریف 5 · 18 ، قانون ضد کره شمالی ، قانون سوم تنظیم مقررات شرکتها و بازنگری قانون اتحادیه های کارگری را تصویب کرد. در همان زمان ، دولت مبلغی نجومی را به نام نسخه کره ای New Deal می ریزد و می گوید این بحران اقتصادی را پشت سر می گذارد ، اما اقتصاد رو به زوال است و فقط بدهی نجومی دولت به نسل های آینده منتقل می شود.

قرنطینه K ، که بارها به رخ کشیده است ، همچنین توهم خود را در ایمنی تخت های بیمارستان ، کادر پزشکی و واکسن ها پس از بیماری همه گیر ویروس کرونا نشان داد. بیش از 40 کشور در سراسر جهان با واکسیناسیون از تونل تاج خارج می شوند ، اما ما تعجب می کنیم که آیا ایمنی جمعی حتی در پاییز نیز امکان پذیر است؟ حتی در اواخر امسال نیز ممکن است نتوانیم از ترس وحشتناک تاج نجات پیدا کنیم. با نگاهی به سیاست املاک و مستغلات و وضعیت تهیه واکسن ، می فهمیم که رژیم چقدر بی کفایت و غیرمسئول است. با تعجب از حال و هوای جدی مردم ، کابینه و خانه آبی با عجله دوباره سازماندهی شدند ، اما انتظار تغییر در امور ایالتی با چنین احوالپرسی سختی است. اگر مدیریت دولتی خط ترافیک 5 تا 10 سال طول بکشد ، آینده ناگزیر تاریک خواهد بود.

کشور فقط درصورتی می تواند زندگی کند که سیاست درست باشد. فرصت برای اصلاح سیاست و نجات کشور نزدیک است. یازده هفته بعد ، انتخابات اضافی توسط شهرداران سئول و بوسان برگزار می شود و به دنبال آن مبارزات انتخاباتی ریاست جمهوری ، از جمله نامزدی ریاست جمهوری. بنابراین ، 2021 یک فرصت حیاتی برای انتخاب اینکه آیا عملیات دولتی ناکارآمد رژیم فعال را ادامه می دهد یا دولت دولت را به مسیر عادی خود بازگرداند.

رشد سریع چین به دلیل تغییر دنگ شیائوپینگ از خط ایدئولوژیک مائو تسه تونگ به عملگرایی است. به طور خلاصه ، دنگ شیائوپینگ با اتخاذ مسیر عملی موفقیت آمیز پارک چونگ هی ، بخت ملی چین را تغییر داد. راه کره برای یک جهش دیگر ، جدا شدن از خط ایدئولوژیک آناکرونیستی است که بارها شکست خورده است و بازگشت به یک خط عملی.

از طریق ترامپ ، او متوجه می شود که حتی بدترین مرد رئیس جمهور خواهد شد. با این حال ، تحول تاریخی یک کشور به خودی خود حاصل نمی شود. همه ما باید با انتخاب های اشتباه در انتخابات گذشته بیدار شویم و همچنین باید یک نیروی سیاسی با بینش و اراده قوی برای ایجاد یک کشور را رهبری کنیم. اگر امسال نتوانیم چنین زندگی نامه ای تاریخی ارائه دهیم ، ممکن است برای مدت طولانی در ناامیدی و تاریکی گشت بزنیم.

چونگنام کیم استاد سابق ، انستیتوی امور خارجه و امنیت

[ⓒ 세계일보 & Segye.com, 무단전재 및 재배포 금지]