جای تعجب نیست که در 25 ژانویه 1945 ، آخرین نبرد ارتش آلمان در جبهه غرب ناکام ماند.
نیمی از سال پیش ، ارتش آلمان در اثر عملیات فرود در نرماندی آسیب زیادی دید. با این وجود ، حمله بزرگ ، که از 26 دسامبر 1944 در آردن ، مرز فرانسه و بلژیک آغاز شد ، در روزهای ابتدایی خود دارای سوابق قابل توجهی بود. به همین دلیل ، به نظر می رسید جبهه آلمان جیبی از غرب بیرون زده است ، بنابراین “نبرد برای برآمدگی” نامیده شد.
با این حال ، نیروی هوایی ضعیف و تهاجمی محدود بود. هیتلر را نمی توان مقصر چنین نبرد بی پروایی دانست. هیتلر ، گروهبان سابق ارتش ، در اصل به دلیل دادن دستوراتی از قبیل خنجر زدن به اندام ها به ژنرال ها معروف بود. این حمله حدود شش هفته پیشرفت متفقین غربی را کند کرد ، اما تخریب آلمان شش ماه تسریع شد. زیرا آلمان تعداد زیادی یگان زرهی را از جبهه شرقی بیرون کشید.
بنابراین نیروهای شوروی بدون تردید پیشروی کردند. در 27 ژانویه ، دو روز پس از نبرد Bulj ، اردوگاه کار اجباری لهستانی آشویتس آزاد شد و در 21 آوریل شوروی به برلین حمله کرد و سرانجام آن را تصرف کرد. در نتیجه ، جنگ برآمدگی باعث شد شوروی ها برلین را بگیرند ، فاجعه ای برای آلمانی ها ، به ویژه آلمانی ها. برلین در مه 1945 ، هنگامی که برلین سقوط کرد ، رکورد بزرگترین تجاوز در تاریخ جهان بود. حدود 2 میلیون زن آلمانی توسط شوروی مورد ضرب و شتم قرار گرفتند. فقط شوروی ها مورد تجاوز قرار گرفتند؟ اینطور نیست در مورد ارتش شوروی اما کنترل آن تقریباً خارج از کنترل بود.
در همین راستا ، بسیاری از مردم نادانی و بی رحمی ارتش شوروی را مقصر دانستند و اصرار داشتند که این امر به دلیل خونریزی از خون شرقی ، مانند مغولستان است. از سوی دیگر ، انتقام بیشترین خسارت (13 میلیون کشته) در طول جنگ جهانی دوم تلقی می شود.
یانگ یونگ (روزنامه نگار)
[ⓒ 세계일보 & Segye.com, 무단전재 및 재배포 금지]
