چندی پیش ، سوجو به عنوان یک غذای نامطلوب K انتخاب شد. در حالی که مارک ملی همچنان در حال افزایش است ، این در مورد ریختن آب سرد است. پس چرا خارجی ها به سوجو کره ای پشت کردند؟ در واقع ، حتی برای من ، سوجو همیشه ناراحت کننده است. از لحظه ای که برای اولین بار سوجو را ملاقات کردم ، مجبور شد. طبق لیوان ، سوجو باید یکباره نوشید. حتی اگر نیمی از آن را بنوشید ، آنها شما را به خاطر شکستن آن لعنت می کنند. بنابراین ، کار سوجو با رئیس یا رئیس شرکت بدون قید و شرط فرار کرد. این لحظه ای بود که الکلی که مجبور بودید به راحتی بنوشید به درد یک مشروب تبدیل شد. و زمانی بود که الکل برچسب نامناسب داشت.

سلیقه سوجو خیلی شبیه است. انتخاب سوجو هیچ لذتی ندارد. این به این دلیل است که از الکل با همان طعم به عنوان ماده اصلی استفاده می شود. مواد اولیه الکل محصولات کشاورزی است. اگرچه از تاپیوکا نیز ساخته می شود ، اما محصولات مختلف مازاد کشاورزی مانند برنج ، سیب زمینی ، سیب زمینی شیرین ، جو و آرد از مواد اصلی تشکیل دهنده هستند. در نتیجه ، اگرچه طعم و رایحه آن متفاوت است ، این الکل روند از بین بردن عطر و طعم را طی می کند. این بدان دلیل است که تمام الکل ها باید طعم یکسانی داشته باشند تا بتوانند یک محصول استاندارد را بدست آورند. تولید سریع ، ارزان و کارآمد سوجو با طعم ، که نتیجه صنعتی شدن است ، اکنون یک دوره محبوب است.

سیستم مالیاتی اعمال شده به سوجو نیز مشکل ساز است. سیستم مالیات الکل سوجو در حال حاضر قیمت پایانی است که مربوط به قیمت است. قیمت در نرخ مالیات ضرب می شود و در حال حاضر فقط مالیات الکل 72٪ از قیمت را پرداخت می کند. به عبارت دیگر ، طبق قوانین فعلی ، هرچه قیمت الکل پایین تر باشد ، مالیات کمتری پرداخت می کنید. از طرف دیگر ، اگر الکل با مواد اولیه خوب تولید شود ، قیمت مواد اولیه افزایش می یابد و مالیات بیشتر افزایش می یابد ، که به نوبه خود منجر به گران شدن الکل می شود و توسط مصرف کنندگان نادیده گرفته می شود. در نتیجه ، فقط سوژوی ارزان قیمت در بازار توزیع می شود و در نتیجه ، وضعیت سوجو در کره این است که 99٪ بازار را چنین سوجو دارد. علاوه بر این ، قانون مدیریت غلات در سال 1965 به تصویب رسید که از تولید سوجو از غلات خالص مانند برنج و جو جلوگیری می کند ، که باعث گسترش چنین سویوی بی مزه (مومیایی) می شود.

اما هنوز امیدی هست. چون ما هنوز 1٪ داریم. طعم آن مانند مواد اولیه است و محصولی به نام “سوجو مقطر” است که در یک کارخانه آبجوسازی تخمیر و تقطیر می شود. آبجوسازی های کوچک شامل آندونگ سوجو ، مون بائو و لی کنگجو هستند. محصولات شرکت های بزرگ (از جمله شرکت های متوسط) شامل Ilpum Jinro و Hwayo است. سوجو شامل داستانهای متعددی از محصولات کشاورزی محلی ، فلسفه تولیدکنندگان و فرهنگ و غذای سنتی ما است. نوشیدن چنین سوجو صحبت در مورد چیزهای مختلف را آسان می کند. این اجباری نیست و فضایی نیست که در آن مجبور شوید یک باره بنوشید.

اما مشکل در سیستم مالیات است. شما باید سیستم مالیات را از قیمت به ظرفیت دیگر تغییر دهید. برخی اشاره می کنند که قیمت سوجو وقتی مالیات بر آن وضع می شود ، افزایش می یابد. پاسخ ساده است. سوجو امروزی (بطری سبز سوجو) سیستم فعلی (مالیات قیمت پایانی) را حفظ می کند ، در حالی که فقط سوجو مقطر مانند سوئد آندونگ به مالیات پرداخت می شود. سپس قیمت این سوژوس با کیفیت بالا کاهش می یابد و انواع سوژای با کیفیت بالا در حالی که مصرف کنندگان آنها را جستجو می کنند در دسترس خواهد بود. این مسیر جدیدی را به بازار سوجو کره باز می کند.

ستون نویس و استاد فرهنگ اصلی میونگ ووک

[ⓒ 세계일보 & Segye.com, 무단전재 및 재배포 금지]