
“در پشت سطح شعاری و پر زرق و برق بلاغی قلب او یک عملگرای وجود داشت. واقعاً رم بود. رومی های واقعی مالیات را به توالت های عمومی تحمیل کردند و گفتند که “پول بو نمی دهد” و نه سلطه سیسرو (جمله ای طولانی در انتهای یادداشت) یا نثر پیچیده تاکیتوس که در وسپاسیان مشروع یافت می شود. قبیله های جدید ، خدایان جدید ، تصمیمات دشوار و شکست های استراتژیک ، رومی ها برای بقا به عنوان یک امپراتوری آماده انجام هر کاری بودند. “
– باری اشتراوس (2019). ده سزار سیمون و شوستر. انتقال آخرین پرونده (2021). [로마 황제 열전]، سئول: سرخابی ، ص 20
در 2 سپتامبر ، 31 قبل از میلاد ، در سواحل شبه جزیره یونان آکتیوم در غرب یونان ، ناوگان رومی به سرپرستی اوکتاویان و کارکنان ذی صلاحش ، آگریپا ، با ناوگان ترکیبی آنتونی و کلئوپاترا درگیر شدند. آنتونی و کلئوپاترا همه چیز را در معرض ضربه غسل تعمید قرار دادند ، اما کاملاً توسط رومیان شکست خوردند و هنگامی که شکست تاریک شد ، آنها میدان جنگ را ترک کردند. اکتاویان با شکست دادن رقبا در آکتیوم امپراتوری را گشود و به نزد اولین مرد رم ، آگوستوس (“مرد شایسته”) صعود کرد. آگوستوس 45 سال بر امپراتوری روم حکومت کرد تا اینکه در هفتاد و شش سالگی درگذشت ، پس از آن حدود 70 نفر به امپراطور تبدیل شدند و امپراتوری را اداره کردند.

اشتراوس ، متخصص تاریخ نظامی باستان و استاد تاریخ دانشگاه کورنل در ایالات متحده ، زندگی ، مبارزات ، زمان ها و وظایف 10 نفر را مرور کرد ، از آگوستوس و کنستانتین که 350 سال بعد امپراتوری روم شرقی را بنیان نهادند. با این کار ، ما دلایل و اسرار وجود رم به عنوان یک امپراتوری را برای سالهای طولانی تحلیل می کنیم. به گفته اشتراوس ، امپراطوران روم از ابتدا تا انتها قدرت و قدرت را بسیار ارزشمند و فعالانه به كار می گرفتند و با پذیرفتن فرصتهای مختلف تغییر و تلاش برای استفاده از آن به عنوان یك موتور رشد ، جسارتاً قدرت خانواده و زنان خود را بسیج می كردند. به طور خاص ، آنها عمل گرایی هستند که امپراتوری را بر افراد اولویت می دهند. برای بقای امپراطوری ، او را حتی اگر از رگه ها ، کلاس ها یا نژادهای دیگر باشد ، به امپراطور تبدیل کرد. آنچه البته رم را به موفق ترین امپراطوری تبدیل می کند ، عملی بودن و عمل گرایی آن است.
“عمل گرایی رومی” احتمالاً اهمیت چندانی برای کشورهای جهان از جمله کره که در “سیاست هویت” قرار دارد ، ندارد. حتی اگر یک حلقه سیاسی که قدرت را در اولویت خود قرار می دهد نتواند به آن کمک کند ، من نمی دانم که حتی در مناطق مختلف جامعه توسط ایدئولوژی یا هویت بیش از حد متزلزل شده است. با استثنای سیاست اجتناب ناپذیر ، امیدوارم با حفظ یک چشم انداز عالی که در هر زمینه ای مانند اقتصاد ، جامعه و فرهنگ ایده آل ، واقع بینانه و عملی است ، حس تعادل را از دست ندهم.
گزارشگر ارشد کیم یونگ چول [email protected]
[ⓒ 세계일보 & Segye.com, 무단전재 및 재배포 금지]